BEN BÖYLEYİM

Hani konuşmak istersin korkarsın ya,

Hani adım atarken arkana bakarsın ya,

Hani doğru yanlış hangisi şaşarsın ya,

İşte böyle  oldum, böyleyim ben…

Sevgili kaçmak istersin kaçamazsın ya,

Dağılırsın cam gibi, toplanamazsın ya,

Kırılganlığın arşa çıkar, naçar kalırsın ya,

İşte böyle oldum, böyleyim ben…

Baktığın yerden, bir pırıltı görmek istersin de

Vuslatı gün doğumlarına kurarsın ya…

Susar,güneş buz keser, hava boran olur ya,

İşte böyle oldum, böyleyim ben…

Sağır kesilirsin anlam veremezsin ya,

Fidan çağında, tomurcuklar toprak olur ya,

Elle tutamaz, gözle göremezsin ya,

İşte böyle oldum, böyleyim ben…

Dağ başından, şehre inemezsin ya…

Çaresizliğinin uçsuz bucaksız koridorunda

Vakit gece dedim mi, öylece kalırsın ya,

İşte böyle oldum,böyleyim ben…

Yalanın dolanın tam ortasında yanarsın ya,

Uzandığında üşür donarsın ya,

Durup dururken, bulutlara döner göz pınarların ya,

İşte böyle oldum. böyleyim ben…

Ey!…Sevgili…böyleyim diye üzülme!..

Bir gün yine dönerim eskiye,

Bugün böyle kaldım diye,

Öldüm!.. Toprak oldum sayma beni.

YAZAN:MURAT İNCE

Tweet