Şifreniz yoksa boş bırakabilirsiniz
mirc indir

GÖNÜL

Anasayfa > Şiir > GÖNÜL

gönül

 

GÖNÜL

Yalnızlığımla barınıyorum işte,

Çat kapı seslerinden uzakta…

Kızarmış bir ekmek buğusunda,

Yüreğe sürecek bir dost dersen,

Avuntusunda gönül, yok işte…

Gecemle gündüzüm karıştı

Serçelerin cıvıltısından uzakta…

Sabah simitlerinin gevrekliğinde,

Yanında bir bardak çay dersen,

Tazeliğinde susamın gönlün, yok işte…

Karanlığımla barışıyorum

Işığın aydınlatan yüzünden uzakta…

Güneşin o kavuran sıcağında,

İçimi ısıtan bir iki cümle dersen,

Ocağında yanıyor gönül, yok işte…

Gönül yokluğun tasında oynaşıyor

Bir damla şiirden uzakta…

Bir mumun aydınlatan alevinde,

Yazacak bir iki beyit dersen,

Can evinde doğmuyor gönül, yok işte…

İçimle avunuyorum yine

… ve yenilir yutulur şey değil bu…

Muhabbetin doyulmaz deminde,

Sür, atını diyecek bir dost dersen,

Dostumun da geleceği yok, gönül yok işte…

Yazan: Murat İnce

 

Etiketler : , ,
Ekleyen : - Tarih: 01 Aralık 2014 - 19:48 - Okunma Sayısı : 4.591 views
Google

BENZER İÇERİKLER

İlginizi Çekebilecek Diğer İçeriklerimiz

DİĞER YORUMLAR

Yorumlarınızı Paylaşabilirsiniz

İsminiz

E-Posta Adresiniz

Cevabınız

murat

03 Aralık 2014 - 02:33

öyle bir gönül olmalıki hatanı yüzüne degil öyle bir gömül olmalıki sevgiyi yüzüne öyle bir gönül olmalıki bir gönülde 2 yasamın olmadıgı…Kaktüs hanım tşkederim paylaşım güzel … (emege saygı )

RoTaSiZ_KaPTaN

03 Aralık 2014 - 03:29

Gönül neden sever? Gönül sebepsiz sever. Gönül nasıl sever? Gönül dolu dolu sever. Gönül neyi sever? Gönül sevilmeye değer bulduğunu sever.Şairin dediği gibi bazen bir simit yerken bazen karanlıkta bazen yalnızlığında bazen Serçelerin cıvıltısında dostlarını sevdiklerini hatırlayabilmektir Gönül..Kaktus hanım emeğinize sağlık

Sinandim

27 Aralık 2014 - 00:42

Bazen bir çizgi çekmek mümkün olsa, şu andan öncesini iyi yada kötü, her neyse o çizginin ardında bırakabilecek olsak, yapabilsek bunu.İşte o zaman anı yaşayabilirdik belki.Bilemiyorum o zaman şu an o kadar değerli, kıymetli olabilir miydi ? Her şeye yeniden başlamak mümkün müydü acaba.Yeniden tanışmak, yeniden tanımak, yarınları şimdiki davranış ve duygularımızla yazmak.Sanırım mümkün olmazdı.Yoktan bir şey inşaa edemezdik ki insani vasıflarımız buna elvermezdi.Eğer bu matah bir şey olsa alzheimer hastalık olmaz ve buna çare aranmazdı değil mi ? Hep anı yaşamaktan bahsederdi tüm bilgeler, çok bilmişler, çok okumuşlar, ulemalar, böyle bir şey yok.Bu masalda sakın ola ki kanmayın.Geçmiş olmazsa bu gün, bu gün olmadan yarın imkansız, her yaşadığınız anın özel ve değerli olması bundandır.Unutulmazdır her an sadece hafızaya kazınandır, yeri geldiğinde her şey ama herşey hatırlanır istemsiz bir refleksle…

Sinandim

27 Aralık 2014 - 01:10

Yalnızlık diyorlar bana hiç yalnız kalmamış, yalnızlık hakkında üç aşaği, beş yukari fikri olmayanlar.Yalnızlık nedir siz bilir misiniz ? Yalnızlık beş duyu organının sana bildirdiği algilarının hepsinin yalan olduğunu yada hissetmediğini anladığın zamandır, bunu anlamak demek yaşadığını, yaşanmışlıklarını hatirlayip onlarsız zevksiz, isteksiz, amaçsız, hissiz yaşıyor gibi yapmaktır.Aşk dedikleri de işte aslinda tüm bu yoksunluklarin, yoksulluklarin zıddıdır.Aşk gerçekten yaşamaktir.Bir ekmeğin kokusunu doya doya almak, omzuna konan kelebekten sevinç kıvanç duymak, eğilip yol kenarındaki kediyi okşama isteğidir, konuştuğunda ağzindan dükülen ışıklı kelimelerdir, köşeyi dönünce heyecanlanıp karşina çıkacağini düşünmektir, gününde gün güneş gibi aydinlik, gecende sanki ağzindan ay ışığı fışkırıyor gibi hissetmek ve çevrendeki ayran, hayran bakişlari gülüşleri fark etmektir.Aşk bir ırmaktır akar her damlasında ayri bir yol birleşiminde yüksekten akan taşlari döven çağlayandir.Aşk ile başlayan her cümlenin sonu üç noktadir…