Şifreniz yoksa boş bırakabilirsiniz
mirc indir

IŞIĞIM SÖNDÜ

Anasayfa > Şiir > IŞIĞIM SÖNDÜ

ışığım söndü

 

  IŞIĞIM SÖNDÜ

Karıcığım hoşça kal, ışığım azalıyor,

Yanımda ölü arkadaşlarım.

Artık kömür kokulu ekmekler getiremeyeceğim sanırım.

Buraya kadarmış çocuklarım, hoşçakalın.

Hakkınızı helal edin; anacığım babacığım.

Işığım azalıyor, hoşçakalın..

Üstüme değil içime çöken ocağın sessizliğinde

Tek tek seslerinizi duyuyorum, yüzlerinizi görüyorum,

Işığım azalıyor, soluğum azalıyor, biliyorum,

Yavaş yavaş dünyanın kara kalbine gömülüyorum.

Işığım söndü, işte gidiyorum…

Ah, en çok da şimdi, bir bilseniz

Nasıl da bulutları, ağaçları gökyüzünü özlüyorum.

Işığım söndü.. Hoşçakalın, arkadaşlarım çoktan gitti,

Artık ben de gidiyorum…

YAZAN: ŞERİF  ERGİNBAY

 

 

 

 

 

 

 

 

Ekleyen : - Tarih: 15 Mayıs 2014 - 21:34 - Okunma Sayısı : 1.984 views
Google

BENZER İÇERİKLER

İlginizi Çekebilecek Diğer İçeriklerimiz

DİĞER YORUMLAR

Yorumlarınızı Paylaşabilirsiniz

İsminiz

E-Posta Adresiniz

Cevabınız